Op 2 januari mochten we 13 FC Bergh jubilarissen verrassen met een bos bloemen en een blauwzwarte sjaal. Eén daarvan was Jo Kuster. Maar liefst 70 jaar lid met een verleden bij Stokkum én MvR. Hoogste tijd dus om Jo het woord te geven.
OVER DE HOOGTEPUNTEN:
Het begon allemaal toen ik als 14-jarige, in en tegen Babberich, mijn debuut mocht maken in de hoofdmacht van Stokkum. Dat ik, op aangeven van mijn vriend Jan Engelen, ook nog wist te scoren, maakte het nog mooier!
Amper 4 jaar later werd ik, als 18-jarige, aanvoerder van Stokkum 1. En dat met medespelers waarvan er een aantal dubbel zo oud waren. In die tijd werd ik ook geselecteerd voor het Gelders elftal. Ik kan me nog goed een toernooi herinneren bij VUC in Den Haag met allemaal scouts langs de lijn. Helaas masseerde de masseur in opleiding mijn kuiten met tijgerbalsem in plaats van olie. Zeker gezien de brandende zon was dat geen succes!
Ook denk ik met heel veel plezier terug aan 1967, toen ik als aanvoerder kampioen werd met MvR. Na een 0-5 overwinning tegen sc Groessen. Bij de terugkeer in ’s-Heerenberg, leek het wel carnaval, zo druk was het!
Na mijn MvR periode werd ik trainer/leider van Stokkum. Met een selectie van 13 spelers werden we ongeslagen kampioen. Het liefst had ik natuurlijk zelf meegedaan maar door een blessure lukte dat niet meer.
OVER DE TEGENSLAGEN:
Als we het over tegenslagen hebben schiet mij als eerst het overlijden van MvR voorzitter Gert Ebbing in 1966 te binnen. Velen, waaronder ikzelf, verloren hierdoor een mooi mens en een goede vriend.
Ook word ik niet graag herinnerd aan de wedstrijd Worth Rheden – MvR, in 1967, dat ontaarde in een complete veldslag, die doorging tot in de kleedkamers.
Dan waren er nog de onvermijdelijke blessures. Zo scheurde ik mijn rechter achillespees in de kampioenswedstrijd Stokkum – Loil. Hierdoor raakten we zo van slag, dat we ook nog eens verloren. Zoals gezegd speelde ik mijn allereerste wedstrijd als 14-jarige in Babberich. Helaas eindigde mijn carrière daar ook, door een ernstige blessure. Dit keer was het mijn linker achillespees.
OVER DE OVERSTAP NAAR MVR:
In die tijd (1959) hadden we bij Stokkum geen trainer. We trainden met een klein groepje en het was iedere zondag een verrassing wie er op het veld stonden. Uit onvrede heb ik mijn overschrijvingsformulier opgevraagd. Bij Stokkum dachten ze ‘dat doet onze aanvoerder toch niet’. Maar dat deed hij dus wel.
Natuurlijk werd mij dit niet in dank afgenomen. Op feestjes moest ik een beetje uitkijken voor dronken supporters want het was destijds nog haat en nijd tussen Stokkum en MvR. In dat jaar kon ik ook nog naar NEC of Vitesse. Maar hoe kwam je daar in die tijd? Dus werd het Marinus van Rooijen.
OVER SPIJT:
Ik heb nooit spijt gehad van mijn overstap naar MvR. Het waren 2 prachtige periodes, die ik voor geen goud had willen missen. MvR en Stokkum waren mijn grootste hobby’s en die zijn nu samen!
OVER DE FUSIE:
Ik was en ben een groot voorstander van de fusie. VVL, MvR en Stokkum pasten bij elkaar. Bovendien was voor iedereen het juiste moment. Maar als het straks weer mag, moeten er wel betere resultaten komen want winnen helpt enorm!
TENSLOTTE:
Ik heb van 1959 tot 1969 bij MvR gespeeld, maar ben gedurende die 10 jaar altijd lid gebleven van Stokkum. Dus eigenlijk ben ik al 80 jaar lid van FC Bergh!
Tot zover Jo Kuster. 82 Jaar maar nog steeds vol passie voor de voetbalsport. Hopelijk kunnen we Jo en de andere jubilarissen binnenkort uitnodigen, om samen herinneringen op te halen in het clubgebouw van FC Bergh.
De club waar Jo eigenlijk al 80 jaar lid van is!
Foto: Het kampioensteam uit 1967 met staand, 5e van links, aanvoerder Jo Kuster.